کوچه باغ دلتنگ

نه پریشان عطری
ونه حتی نگاهی
چقدر« کوچه باغ دلتنگ» خالی است
رد کمرنگی از خاطره ها
که صبحی
غروبی
با دهانی پر از سبزها و آبی ها
گذشتند از خط قرمز ها,
و ردی از گذشته
که گاهی
شب شعرهای مرا
سخت آشفته می سازد .
چقدر خاموش
چقدر خالی
روزهاست که
صبح، خالی ست.
فقط چند تکه کاغذ
و عصر
تو را
تنهایی را
می رساند به شب.
چیزی نمانده
جز شب بلندی
که دور از خورشید گام برمی‌دارد.
و تو آخرین چراغی که خانه ام را روشن کرد
تا من درازنای شب
بی شمار
به شعر بنشینم.... ترانه شهراسبی طالقانی

اسفند ماه...